Pogranicze

Bane

Pogranicze gęstej puszczy i zarazem pogranicze terenów watahy. Tutaj kończy się ciemność a zaczyna światło, puszcza się rozrzedza i przechodzi w teren otwarty nie należący już do watahy.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Z ciemności wyłonił si szary cień wilka.Bane spacerował po wciaz nowych jak dla niego ale jakby dobrze znanych terenach watahy - jego włościach. Jego przyszłych włościach.

Wichura

Wichura spacerowała powolnym krokiem, z gracja po terenach swojej watahy. Znajdowała się na pograniczu terenów swej watahy. Rozglądała się wokół uważnie. Wtedy zauważyła innego szarego wilka. Zatrzymała się niepewna co dalej zrobić.

Bane

Chociaż nie widział tak dobrze jak inni od razu zauważył obcą wilczycę na jego terenie. Warknął cicho po czym powoli ruszył w jej kierunku. Wyglądało to jak lew który szykuje się do skoku po swoja zdobycz chociaż nie przypominał lwa. Mial długie futro i był wysoki ale za chudy na lwa.

Wichura

Cofnęła się odruchowo o krok w tył i wbiła pazury w ziemie. Nie cofnie się. Ma prawo tu być nawet jeśli ten wilk myśli inaczej. Jest u siebie. W domu.

Polaris

Bane

A on zbliżał się do nie coraz bardziej szybkimi, zwinnymi krokami. W końcu zatrzymał się jakieś dwa metry przed nią i wypluł z siebie. - Kim jesteś! Co robisz na terenach Watahy Wiecznego Mroku?

Wichura

Zmroziła go lodowatym spojrzeniem. On chyba żartuje!- Na czyich terenach przepraszam? To graniczne tereny mojej watahy! - powiedziała . W jej głosie nie słychać było emocji tylko chłód.

Bane

Musiał przyznać że chłód w jej oczach zrobił na nim niejakie wrażenie. Zbył te myśli i uśmiechnął się wrednie.
- Jesteś tego pewna? Mogłaś zawędrować o krok za daleko. - powiedział przesłodzonym głosem dając jej do zrozumienia że nie bierze jej na poważnie.
- Kim jesteś? - warknął wciąż się uśmiechając i już planując co dalej.

Wichura

Wiedziała już że nie można ufać temu wilkowi. Ona z resztą nie ufała byle komu. Miała przez chwile ochotę cofnąć się ale jeszcze mocniej wbiła pazury w ziemię.
- O ile wiem teren mojej watahy kończy się tam gdzie zaczyna się las. A więc to ty jesteś na m o i m terenie. - powiedziała niby spokojnie ale buntowniczo. -A to kim jestem to m o j a sprawa - dodała. Była gotowa przegnać intruza z terenów jej watahy. No prawie jej, ale i tak ma taki obowiązek.

Bane

Zaśmiał się nieco pogardliwie. Wilczyca miała racje ale nie miał zamiaru jej tego uświadamiać. - Ach, a więc to teraz ja jestem intruzem na obcej ziemi? - spytał nieco podniesionym głosem a nawet warknął. - A jakie ty masz prawo by przywłaszczać obie watahę do której należysz?

Wichura

Kiwnęła tylko głową na jego pierwsze słowa nie spuszczając z niego wzroku. Jej oczy były lodowate. - Nie muszę mieć żadnych praw żeby bronić watahy do której należę - powiedziała dumnie. Po pauzie i momencie milczenia dodała - Jestem Alfą tej watahy

Bane

Jej przytaknięcie wyprowadziło go z równowagi jeżeli kiedykolwiek się w miej znajdował. - To tak jak ja jestem Alfą swojej watahy - powiedział wrogo podchodząc bliżej wilczycy i tym samym zagłębiając się bardziej w tereny obcej watahy.

Wichura

Znów spojrzała na niego chłodno chociaż była wściekła. - Ale jesteś tutaj intruzem. Tu na moim terenie. Wracaj do siebie - powiedzała głosem lodowatym. Możnaby pomyśleć że tym lodem tnie Bane'a.

Bane

Warknął i spojrzał na nią wyzywająco. Po chwili uśmiechnął się niepokojąco. Zrobił ruch jakby chciał odejść ale zrobił szybki zwrot, skoczył, przewrócił wilczycę i złapał ją za kark w ten sposób że przy większym ruchu przebiłby jej tętnicę. - I co teraz? - spytał triumfalnie.

Wichura

Warknęła ale to było właściwie wszystko co mógł zrobic. Próbował się uwolnić ale nie mogła. Każdy ruch przybliżał ją do śmierci. Nie mogła spojzeć na wilka. Niech tylko się uwolni a ten wilk ja popamięta.

Bane

Zaśmiał się nie uwalniając ja z uścisku swoich szczęk. Zawlókł ją na skraj lasu na tereny swojej watahy. Puścił jej gardło ale przygniótł swym ciężarem do tego stopnia że nie mogła się uwolnić. Ruchy miała ograniczone. - Teraz jesteś na mojej łasce- warknął i znów się zaśmiał.

	Forum www.wilczyzew.fora.pl Strona Główna :: Wataha Wiecznego Mroku / Ciemna Puszcza	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony 1, 2 Następny
Strona 1 z 2