I Polowanie Chillie

Chillie

Las był spokojny, ale przesączony jakaś tajemnicą. Drzewa jeszcze częściowo były bezlistne, ale sosny pyszniły się zielonym, iglastym ubrankiem, tak jak inne iglaste drzewa. Chillie zagubiła się w jednym z górskich lasów. to znaczy, znała drogę, ale pochłonął ją ten las i jego magia. Mogłaby chodzić leśnymi ścieżkami bez końca, ale była głodna.

Mistrz Gry

Dokuczliwy głód każe ci zrezygnować z przyjemności przechadzki na rzecz polowania w tajemniczym lesie. Po kilkunastu minutach, wchodząc coraz głębiej w ciemny las i wdychając uważnie powietrze wraz z docierającymi do ciebie zapachami wyczuwasz woń jeleni. Jednak ścieżka biegnie przez największe i najdziksze ostępy Niepodobna by tam mógł być jeleń. Co robisz?

Chillie

Po dłuższym czasie wyczuła trop. Zaburczało jej w brzuchu. Uch, szybka kolacja byłaby pożądana. Ruszyła wytrwale tropem jelenia. Zatrzymała się dopiero gdy zobaczyła, że trop prowadzi w największą głębię lasu. Nie oczekiwała by tam jelenia. Prawdopodobnie las jest tam tak zarośnięty, że i wilkowi poruszać byłoby się trudno. Czy to jakaś pomyłka? Uniosła łeb i wąchała cierpliwie, żeby być pewną, czy trop wiedzie na pewno tam.

Mistrz Gry

A jednak, na tyle na ile mogłaś polegać na swoim nosie trop prowadził na pewno tam. Nie był może zbyt wyraźny co sugerowało, że jeleń przechodził tędy kilkanaście godzin temu, jednak wyraźnie nos prowadził cię w najciemniejszą głębię lasu. Od ciebie jednak zależy, czy pójdziesz tym tropem i zaryzykujesz jakiś czas trudnej wędrówki ku niepewnemu celowi.

Chillie

Długo stała jeszcze w miejscu, mimo, że od dłuższego czasu znała odpowiedź. Jeżeli chciała coś zjeść, musiała iść naprzód w tajemniczą gęstwinę lasu. Mogła jeszcze oczywiście próbować, gdzie indziej. Ale podejmie to ryzyko.
- No dobra.. - mruknęła i ruszyła w głąb lasu, tam gdzie prowadził ją zapach. Rozejrzała się wokół. Panował tu półmrok i cisza, tylko od czasu do czasu jakiś ptak odwarzył się zająknąć, a mysz przemknąć w cieniu.

Mistrz Gry

Drzewa otaczały cię zewsząd. Szłaś ledwie widoczną i wąską ścieżką, biegnącą w dół. Powykręcane artretyzmem i starością drzewa wyciągały do ciebie swoje dłonie - gałęzie. Wycieczka była coraz trudniejsza, coraz trudniej szło ci przepychanie się pomiędzy roślinnością, a jeleni ani śladu. Czy idziesz dalej ścieżką?

Chillie

Szła za zapachem, ledwo widoczną, wąziutką ścieżką, ocierając się o rosnące coraz gęściej drzewa. Ścieżka wiodła w dół i Chillie podążała nią uparcie. Już dawno zniknął jej z oczu tamten las i zaczęła się zastanawiać, czy to ma sens. Zatrzymała się na tej ścieżce i rozejrzała wokół. Całe szczęście, że druga ścieżki była prosta i nie przecinały jej inne drogi. W ten sposób wilczyca trafi z powrotem. A jednak nigdzie nie było śladu jeleni. Chill wciągnęła powietrze sprawdzając, czy zapach jeszcze czuje. Jeśli nie, zawróci.

	Forum www.wilczyzew.fora.pl Strona Główna :: Wataha Śnieżnych Gór / Polowania	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1