I Wspólne Polowanie Watahy

Nanuqe · Wysłany: Pon 11:47, 28 Mar 2011 Temat postu:

Nie puszczał barku niedźwiedzia,chociaż ten wił się jak w ukropie, prawdopodobnie czując że jest przegranym.Zobaczył jak Polaris atakuje miska i wiedział że to kwestia kilku sekund. Zerknął w stronę Silli

Silla

Zebrała się w końcu i zorientowała się w sytuacji. Było praktycznie po miśku ale powinna dołożyć do tego swój kamyk udziału. Zastanowiła się przez sekundę co zrobić. Potem wzięła rozpęd i wczepiła się w tylną łapę niedźwiedzia,który stał póki co na tylnych łapach, górując nad wilkami

Polaris

Wczepił się mocniej w miśka, czując że się chwieje, nie miał jednak mozliwości sprawdzić czemu. W końcu poczuł pod kłami tętnicę niedżwedzia i przebił ją. Niedżwiedż konał.

//jako MG//

Niedżwiedż szamocze się w agonii. Jest wasz, wszyscy o tym wiecie. Niedżwiedz chwieje się na łapach i wkrótce pada. Umiera

Nanuqe

W ostatniej chwili gdy niedźwiedź już padał puścił jego bark i odskoczył. Ich zwierzyna w końcu padła. Uśmiechnął się i wziął głębszy wdech. Wtedy przypomniał sobie że tuż przed upadkiem niedźwiedzia zobaczył Sillę u jego łap. Rozejrzał się za nią.

Silla

Nagle zrobiło jej się ciepło i przestała cokolwiek widzieć i cokolwiek rozumieć. Minęło kilka sekund zanim zrozumiała że nie zdążyła uciec przed spadającym na nią cielskiem misia.Wypełzła spod niego i rozejrzała się wokół. Niedźwiedź się nie szarpał, nie żył. Wspięła się na jego cielsko i wzięła głębszy oddech. Szarpnęła łbem.

//jako MG//

Cel został osiągnięty. Niedźwiedź - wasz łup nie żyje, co jest wynikiem wspaniałej pracy zespołowej. Teraz czas na chwile odpoczynku i ucztę. Potem czeka was tylko przeprawa na drugi brzeg wodospadu.

Polaris

Odetchnął i spojrzał na niedźwiedzia lezącego bez życia na trawie.Cel osiągneli.Także rozejrzał się za Sillą, ale zobaczył ją gdy wspięła się na niedżwiedzia.

Nanuqe

Zauważył Sillę i podbiegł do niej. Wskoczył na niedźwiedzia i zatrzymał się przed nią. trącił ją nosem z lekkim uśmiechem. Stanął obok niej i spojrzał na Polarisa z lekkim uśmiechem błąkającym się mu po pysku.

Silla

Uśmiechnęła się do Nanuqe'a czule, po czym zeskoczyła z truchła niedźwiedzia i usiadła nieopodal Polarisa z pyskiem skierowanym w stronę, gdzie przed chwilą jeszcze stała.
- Co teraz? - spytała bo on niejako przewodził całej wyprawie.

Polaris

Uśmiechnął się do parki.
- No, myślę, że uczta. - zauważył.Potem - bo on bynajmniej nie był w stanie zjeść jednej trzeciej niedźwiedzia - zaniesie się to co z uczty zostanie do spiżarni. Obejrzał cielsko niedźwiedzia i zajął się obdzieraniem go częściowo ze skóry. W końcu spod płatów skóry wyjrzało niedźwiedzie mięso.Ten cały wysiłek nieco go zmęczył a co się z tym wiąże, - zgłodniał.

Nanuqe

Przytaknął ochoczo i pomógł Polarisowi z częściowym obdzieraniem miśka ze skóry. Także zgłodniał, ale wiedział, że nie dadzą rady zjeść wszystkiego. Przystąpił do "pracy' nieco nieśmiało. Wszak jak wiadomo hierarchia stadna obowiązuje. Gdy niedźwiedź był już w połowie obdarty Nanuqe zrobił pięć kroków w tył, znowu znajdując się obok Silli.

Silla

Teraz dopiero poczuła głód. Oblizała wargi, jednak nie ruszyła się z miejsca. Oparła się łbem o bark Nanuqe'a i czekała spokojnie na swoją kolej. Spojrzała wstecz na wodospad, przez który niepewnie przerzucone zostało drzewo, jednak czy się utrzyma? Na razie jej myśli tego nie obejmowały. Stała spokojnie przy Nanuku i odpoczywała.

Polaris

Na kilka minut zapomniał całkowicie o całym świecie, pochłaniając cudownie pachnące, świeże jedzenie, które pozwalało mu na regenerację. Jadł by zwalczyć głód, by zrobić zapasy, jednak nigdy nie jadł do przejedzenia, tyle tylko, żeby był dość syty i silny. Pilnował swojej kondycji, a co się z tym wiąże - swojej wagi. Oczywiście nie mógł nadwerężyć znacznie zapasu mięsa niedźwiedziego - jedzenia było w brud. Więc po upływie kilkunastu minut nieznacznie odsunął się od truchła i spojrzał na parkę. To był znak, że mogą się przyłączyć.
Znał tradycje i zasady - przywódca je pierwszy. I wyznawał te zasady. Nie to, że nie czuł przyjaźni do swoich współplemieńców. Starał się otaczać ich opieką, dbać o nich. Jednak dbał i o swoją pozycję i posłuch wśród śnieżnych szeregów i o szacunek.

Nanuqe

Czekał spokojnie i wytrwale u boku Silli na swoją kolej. Bezbłędnie wyłapał ten znak, znak do rozpoczęcia ucztowania, przez nich. Kiwnął głową i trącił nosem Sillę. Potem raźnym krokiem ruszył ku temu, co z niedźwiedzia zostało i rozpoczął posiłek, pośpiesznie rozrywając kawałki mięsa. Och tak, on też był głodny.

	Forum www.wilczyzew.fora.pl Strona Główna :: Wataha Śnieżnych Gór / Polowania Wspólne	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3
Strona 3 z 3