Leśne lustro

Zjawa

Magiczne miejsce. Znajduje się na pewnej polance.Wodospad wypływa spomiędzy spiętrzonych i porośniętych mchem kamieni. Jednak spadająca woda nie burzy lustra wody, który wodospadzik tworzy. Podobno dlatego że kamienie są ułożone tak że spadająca woda wpływa na dno małego zbiornika.

Pojawił się na górze polany tam skąd wypływał strumień wody. Przyjrzał się z umiarkowanym zainteresowaniem wodospadowi po czym zszedł w kierunku stawu i usiadł nad nim. Zobaczył niezmącone niczym swoje idealne odbicie.

Notte

Szla przed siebie wyciągając długie nogi. Szla wolno, ale każdy krok był pełen sprężystości i gracji. Nie usłyszała szumu wody więc zdziwiła się widząc mały wodospad. Zobaczyła tez wilka na jego brzegu. Co za ironia - pomyślała. Biały wilk i czarna wilczyca. Zapewne charakterami tez się różnią. - pomyślała, i zmarszczyła brwi. Bo czemu miałaby tak myśleć. Nie witając się usiadła po drugiej stronie małego stawu który tworzył wodospad.

Zjawa

Odwrócił szybko wzrok gdy wyczul ze ktoś przyszedł. Wilczyca. Czarna. Uśmiechnął się do swoich myśli. Biel i czerń. Spojrzal na wilczyce przelotnie po czym skinął lekko łbem i wrócił do swoich myśli.

Notte

W mgnieniu oka zauważyła jego ruch. Powoli odwróciła głowę. Po chwili wahania, zła na siebie odkiwnęła mu głową, po czym złożyła łeb na łapach.

Zjawa

Zauważył że także skinęła łbem. Odwrócił od niej zdecydowanie wzrok spoglądając na niczym niezmącone lustro wody. Tylko czasem ukradkiem spojrzał na nią kątem oka. Szum spadającej wody nie burzył względnej ciszy, ponieważ spadająca woda nie wydawała żadnego dźwięku. W lesie śpiewał jakiś ptak.

Notte

Wpadło jej coś do głowy. Wstała i podeszła do niego o kilka kroków. Nie za blisko żeby go nie wystraszyć. Poruszała się z gracją, wywijając ogonem.Łeb miała uniesiony wysoko. - Nie przywitałam się odpowiednio. Witaj nieznajomy. Jestem Notte - powiedziała nie dodając pytania jak on się nazywa. Była mistrzynią.

Zjawa

Zaskoczyła go trochę. Wstał, spojrzał na nią uważnie po czym zmusił się do czegoś podobnego do uśmiechu.
-Zjawa. - przedstawił się jak zwykle jednym słowem.

Notte

Zaśmiała się cicho. - Rzeczywiście przypominasz ducha. W takim razie ja chyba demona. Co też pasuje - powiedziała i usiadła obok niego owijając ogon wokół przednich łap. Przyjrzała się dokładniej postaci białego wilka.

Zjawa

Spojrzał na nią chłodnymi ciemnoniebieskimi ślepiami. Nie skomentował jej wypowiedzi. W myślach przyznał jej rację. Był duchem. - Mhmm, masz rację z tym duchem. A ty czemu demon, to znaczy czemu pasuje? - spytał po kilku minutach ciszy.

Notte

Nareszcie! - pomyślała gdy się odezwał i gdy rozmowa zaskoczyła. Znów posłała mu zwodnicze jakby nieśmiałe spojrzenie. - Nie wiem może przez znaczenie mojego imienia a może przez moją watahę? - powiedziała specjalnie nie objaśniając tych dwóch sugestii: co znaczy jej imię i do jakiej watahy należy.

Zjawa

Pokiwał głową. - Z tego rozumiem że jesteś z Watahy Wiecznego Mroku - powiedzial powoli znów spoglądając na nienagannie gładką powierzchnię małego jeziorka stworzonego przez wodospad. - Ale co ma z tym wspólnego twoje imię, Notte? - spytał zwracając łeb w kierunku czarnofutrej wlczycy pierwszy raz nazywając ją po imieniu.

Notte

Ułożyła si niedaleko niego, ale nie za blisko. Łeb miała skierowany w jego stronę. - Co do watahy zgadłeś. Co do imienia ma ono związek, bo moje imię znaczy Noc. - wyjaśniła.- A ty należysz do jakiejś watahy? - spytała Na oko wyglądał na samotnika albo kogoś z WZP.

Zjawa

Uśmiechnał się szeroko ale zaraz skierował wzrok na niczym niezmacone lustro wody.Córka nocy. Ta jak on.- Ja należę do Watahy Zimnych Powiewów - odpowiedział.

Notte

Odpowiedziała mu niespotykanym u siebie uśmiechem. - Tak właśnie myślałam - odrzekła. Przeniosła wzrok na wodę w której idealnie odbijała się jej sylwetka. Gęste futro o czarnej barwie, szara smuga na grzbiecie, tajemnicze oczy. Pacnęła od niechcenia powierzchnie jeziorka, burząc w ten sposób idealny, nienaturalny spokój.

Zjawa

Nagłe fale na dotąd spokojnym jeziorku jakby wybudziły go z letargu. Spojrzał na odbicie Notte , przerywane falami, które sama zrobiła. Spojrzał na swoje sfałdowane odbicie i zaraz odwrócił łeb do wilczycy. Uśmiechnął się chytrze. - Nie należę do najbardziej interesujących rozmówców co? - spytał z wyzwaniem w głosie.

	Forum www.wilczyzew.fora.pl Strona Główna :: Wodospady	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony 1, 2, 3 Następny
Strona 1 z 3